Φρειδερίκη Πουτογλίδου

Ιατρός Ειδικευόμενη Ορθοπαιδικής, Υποψήφια Διδάκτωρ ΑΠΘ

Η οστεοπόρωση είναι μία πολύ συχνή πάθηση των οστών που χαρακτηρίζεται από μείωση της οστικής πυκνότητας και αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων. Καλύτερη θεραπεία της, λοιπόν, όπως και όλων των παθήσεων, είναι η πρόληψη.

Η διάγνωση της οστεοπόρωσης και κατ’ επέκταση η πρόληψη και η θεραπεία της, γίνεται με την Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας (DEXA). Η εξέταση γίνεται στη σπονδυλική στήλη ή στο ισχίο (ή και στις δύο περιοχές) και στη συνέχεια γίνεται σύγκριση με τις τιμές ενός υγιούς ενήλικα. Η απόκλιση της τιμής του εξεταζόμενου από την τιμή του υγιούς ενήλικα λέγεται Tscore. Όταν το T-score είναι μεταξύ -1 και -2,5 ο ασθενής πάσχει από οστεοπενία, ενώ όταν είναι μεγαλύτερη από -2,5 ο ασθενής πάσχει από οστεοπόρωση. Ποιοι, όμως, ασθενείς πρέπει να υποβληθούν σε Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας;

Όλες οι γυναίκες άνω των 65 ετών

Μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ή γυναίκες στην περιεμμηνοπαυσική περίοδο, με προδιαθεσικούς παράγοντες για ανάπτυξη οστεοπόρωσης, όπως γυναίκες με προηγηθέν κάταγμα ή παθήσεις που προδιαθέτουν (πχ. ρευματικές παθήσεις, υπερπαραθυρεοειδισμός, σύνδρομα δυσαπορρόφησης κ.ά.)

  • Άνδρες άνω των 70 ετών
  • Άνδρες με προδιαθεσικούς παράγοντες για ανάπτυξη οστεοπόρωσης
  • Ενήλικες και των δύο φίλων με παθήσεις που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης οστεοπόρωσης
  • Ενήλικες και των δύο φίλων που λαμβάνουν χρόνια φαρμακευτική αγωγή που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης (πχ. κορτιζόνη)
  • Ενήλικες και των δύο φίλων με προηγηθέν κάταγμα χαμηλής βίας
  • Ενήλικες και των δύο φίλων που λαμβάνουν ήδη αγωγή για οστεοπόρωση με σκοπό την παρακολούθηση της αποτελέσματος της θεραπείας